Συνήθως το τελικό στάδιο της συγκομιδής του μελισσόχορτου συμβαίνει τον Ιούλιο.
Έχοντας συλλέξει όλα τα μούρα, πολλοί καλοκαιρινοί κάτοικοι αρχίζουν να αγνοούν το φυτό..
Και αυτό είναι ένα σοβαρό λάθος, γιατί οι θάμνοι του μελισσόχορτου χρειάζονται σοβαρή υποστήριξη στο τέλος του καλοκαιριού, καθώς και στις αρχές του φθινοπώρου.
Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, ο ιδιοκτήτης ενός αγροτεμαχίου πρέπει να εκτελέσει πολλές διαδικασίες, διαφορετικά η συγκομιδή του επόμενου έτους θα είναι πολύ φτωχότερη.
Η ειδικός, γεωπόνος και σχεδιάστρια τοπίου του περιοδικού μας Anastasia Kovrizhnykh μοιράστηκε σημαντικές συστάσεις.
Εφαρμογή λιπάσματος
Μετά τη συγκομιδή, το μελισσόχορτο πρέπει να τραφεί δύο φορές: στα μέσα του τρίτου καλοκαιρινού μήνα και στο τέλος του πρώτου φθινοπωρινού μήνα.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το φυτό δεν χρειάζεται συστατικό αζώτου.Αλλά το κάλιο και ο φώσφορος θα σας φανούν χρήσιμοι.
Μια καλή επιλογή είναι να προσθέσετε υπερφωσφορικό και θειικό κάλιο.
Σωστό πότισμα
Ο θερινός κάτοικος πρέπει να ποτίζει τους θάμνους του μελισσόχορτου ακόμα και μετά τη συλλογή όλων των καρπών.
Εάν το τέλος του καλοκαιριού και η αρχή του φθινοπώρου είναι πολύ ζεστά και με ελάχιστη βροχόπτωση, τότε η διαδικασία ποτίσματος πρέπει να γίνεται μία φορά κάθε 5 ημέρες.Κάθε θάμνος πρέπει να δέχεται περίπου 25 λίτρα νερού.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, ο ιδιοκτήτης του εξοχικού σπιτιού πρέπει να χαλαρώσει το έδαφος και να το καλύψει με υλικό εδαφοκάλυψης.
Κλάδεμα θάμνων
Εάν το φυτό είναι ήδη άνω των 5 ετών, τότε μετά τη συγκομιδή θα πρέπει να απαλλαγεί από τα υπερβολικά κλαδιά – παλιά, σπασμένα, αδύναμα.
Η διαδικασία πρέπει να προγραμματιστεί για το φθινόπωρο.
Προηγουμένως, είπαμε πώς οι έμπειροι κάτοικοι του καλοκαιριού χρησιμοποιούν σταφίδες.
