Εάν ασχολείστε με την κηπουρική για μεγάλο χρονικό διάστημα, πιθανότατα γνωρίζετε ότι παλαιότερα τα σπορόφυτα πωλούνταν αποκλειστικά με ανοιχτό ριζικό σύστημα..
Στα φυτώρια, σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα της διαδικτυακής έκδοσης BelNovosti, γεωπόνο επιστήμονα, σχεδιάστρια τοπίου Anastasia Kovrizhnykh, τα έσκαψαν αυστηρά στις αρχές της άνοιξης ή στα τέλη του φθινοπώρου, μετά την οποία έπεσαν στα χέρια των κατοίκων του καλοκαιριού..
Αν μιλάμε για έναν σύγχρονο οπωρώνα, τότε μπορεί να φυτευτεί καθ ‘όλη τη ζεστή εποχή: αυτή η ευκαιρία έχει προκύψει λόγω του γεγονότος ότι τα περισσότερα φυτά πωλούνται επί του παρόντος σε δοχεία, πράγμα που σημαίνει ότι το ριζικό τους σύστημα είναι σε κλειστή κατάσταση.
Το ποσοστό επιβίωσης τέτοιων δενδρυλλίων (δηλαδή εκείνων με κλειστό ριζικό σύστημα) είναι περίπου 100%, αφού όταν αφαιρεθεί το φυτό από το δοχείο, οι ρίζες τους παραμένουν πρακτικά ανέπαφες, πράγμα που σημαίνει ότι τα φυτά δεν αντιμετωπίζουν μεταμοσχεύσεις.
Το κύριο πράγμα είναι να μην ξεχνάτε να ποτίζετε τα φυτά εγκαίρως και σε επαρκείς ποσότητες, ώστε το ριζικό τους σύστημα να συνηθίσει γρήγορα στο νέο έδαφος.
Μια άλλη σημαντική απόχρωση που πρέπει να γνωρίζουν όλοι όσοι φυτεύουν ένα δενδρύλλιο οπωροφόρων δέντρων με κλειστό ριζικό σύστημα είναι ότι η τρύπα φύτευσης πρέπει να προετοιμαστεί εκ των προτέρων.
Το βάθος και το πλάτος του πρέπει να είναι 3-4 φορές μεγαλύτερο από το μέγεθος του δοχείου.
Φροντίστε να βάλετε τροφή με τη μορφή λιπασμάτων στην τρύπα, καθώς και γόνιμο έδαφος, λίπασμα, τύρφη ή χούμο – σε περίπτωση που πρέπει να αντιμετωπίσετε βαρύ και αργιλώδες έδαφος στην περιοχή.
Εάν το φυτό αναγκαστεί να αναπτυχθεί σε αμμώδες έδαφος, είναι απαραίτητο να οργανωθεί ένα στρώμα πηλού στο λάκκο φύτευσης και ο ίδιος ο λάκκος πρέπει να φτάσει σε βάθος ενός μέτρου.Για να διατηρηθεί η υγρασία, επιτρέπεται η προσθήκη υδρογέλης, αγροπερλίτης ή βερμικουλίτης στην τρύπα.
Προηγουμένως, σας είπαμε πώς να αφαιρέσετε σωστά τα τοπία σκόρδου.
